Fingerspitzengefühl – Kostuums detailleren

10 maart 2017 Door John van den Bos

Het Nederlands is een mooie taal en je kunt er ontzettend veel mee zeggen, maar toen me werd gevraagd een artikel voor LARP Platform te schrijven, was dit Duitse leenwoord toch het eerste dat me te binnen schoot. Wiktionary definieert het als “goed ontwikkeld gevoel of vaardigheid om een (delicate) situatie juist in te schatten en erin op te treden”. De officiële definitie verbaasde me eigenlijk, want als ik aan dat woord denk, denk ik meer over een goed instinct hebben, iets wat bij kostuums samenstellen voor mij onmisbaar is.

Het is mij meerdere malen overkomen en het overkomt me nog steeds. Ik kijk naar een kostuum en het is het hem nét niet. Het kostuum is met zorg samengesteld, maar ik krijg jeuk in mijn vingers, er moeten puntjes op de i. Het kan verrijkt worden. Gelukkig komt het omgekeerde ook voor. Ik zie een kostuum en het klopt ‘gewoon’. Op een niveau komen zoals zo’n kostuum is soms frustrerend.

Fotografie door Ork de Rooij

We zijn allemaal ooit begonnen en afhankelijk van het genre waarin we LARP’en, theatersport beoefenen of evenementen bezoeken, of weer wat anders waar we kostuums voor dragen, is men het doorgaans snel eens dat de trainingsbroek en sportschoenen van het begin beter vervangen kunnen worden door een simpele broek zonder moderne opdruk en zwarte legerlaarzen of, anders nog, een specifiek voor de rol gemaakte broek en schoenen. Het is een kwestie van tijd, maar op een goed moment heb je een kostuum dat je graag draagt. Dan kijk je in de spiegel of naar de foto’s van het evenement en kan het zomaar zijn dat je denkt: “Dit is ‘t ‘m nét niet”.

Er is een gezegde dat luidt: ‘De laatste loodjes wegen het zwaarst’. Oftewel, het laatste stukje is het moeilijkst. Het is mijn ervaring dat dit laatste stukje vaak het gevoel teweeg brengt van “dit is ‘t ‘m net niet”. Het kan frustrerend zijn om van nét niet naar net wél te gaan. Dit is waar mijns inziens je instinct voor nodig is.

De grote gemene deler tussen kostuums, die ik mooi vind en goed vind, is dat ze visueel complex zijn. Grote vlakken (een borstpantser, een arm, een grote helm…) worden opgebroken door kleinere elementen, die complementeren of contrasteren. De Paladijn in zijn blinkende pantser heeft weliswaar grote schouderstukken, maar heeft er met zorg enkele scripturen op gezet. De Orc is een massa groen, bruin en zwart, maar daardoor springen de rode vlekken (Runen? Oorlogsverf? Bloed?) er des te beter uit.

Fotografie door Ork de Rooij

Fingerspitzengefühl is de situatie juist in te schatten. Wat heeft dit kostuum nodig om het (vooralsnog) af te kunnen noemen? Draagt dit personage een stukje van zijn persoonlijke geschiedenis mee? Is het een goed idee om de familiejuwelen te dragen? Het familiewapen? Is er wat te zeggen met kleur, omdat in jouw cultuur ‘wit’ een hele duidelijk hint van het één of het ander is?

En zo kun je verder denken, verbeteren, veranderen, tot het áf is, het net wél is. Ik spreek van kostuums, om ze te onderscheiden van m’n dagelijkse kloffie, maar voor onze personages ís het kostuum hun dagelijkse kloffie.

Behandel het als dusdanig. Het personage is net zo onderhevig aan mode, cultuur en de eisen van zijn of haar baan/roeping/rol in de samenleving als wij dat in het echte leven zijn. Als je met een manager staat te praten, heeft hij vast een pen bij zich en een techneut gereedschap. Allicht dat je je hier niet bewust van bent, maar volg je instinct; wat heeft je personage nodig?

Dit zijn die puntjes op de i. Schroom niet om vragen te stellen en kritiek op te zoeken. Je kostuum wordt er zeker beter van!

Benieuwd of mijn fingerspitzengefühl voor jou wat kan betekenen? Sinds eind 2016 heb ik mijn eigen bedrijf. Daar help ik mensen hun kostuum te maken en te verbeteren. Je vindt me op Facebook: Eldritch Ensembles.


terug naar boven