Leven is conflict: PVP bevorderen

Dit is een stukje voor ieder die vindt dat tijdens een larp zijn zwaard te vaak in zijn schede blijft. Die vindt dat er net iets te weinig NPC’s waren om neer te kloppen. Die graag van dat ene conflict tussen twee rivalen, in een climax had zien eindigen,  in plaats van een rationele diplomatieke compromis. Het korte antwoord daarop is: Ga ruzie maken! Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben zelf geen wetenschapper, maar ik heb een aantal conclusies getrokken uit eerdere onderzoeken naar menselijk handelen, die mij van toepassing lijken. Met wat persoonlijke ervaringen die ik wil delen. Zo ga ik jaarlijks naar Drachenfest, een groots Duits PVP evenement, waar groeperingen geen enkel probleem zien om met elkaar op de vuist te gaan. En op de Vortex ben ik de Warchief binnen een groep Uruk Hai, die conflict centraal stellen in hun cultuur.  In dit stuk wil ik tips geven om toch tot speler versus speler geweld te komen, wat voor alle partijen leuk blijft.

De menselijke natuur

De meeste diersoorten, waaronder de mens, zijn er niet op uit om soortgenoten te doden. Er zal eerst gedreigd worden en pas gevochten in uiterste nood. En als een gevecht een dodelijke afloop heeft, dan is dat vooral een ongeluk, dan dat het bewust gebeurde. Neem daar nog eens bij dat je als mens geleerd wordt niet te doden, zelfs niet te vechten, maar vooral zaken uit te praten. Agressie is veelal taboe bij een conflict in het dagelijks leven. Ik vind het interessant en zelfs hoopvol dat in de oorlogsgeschiedenis van de mensheid, de meeste soldaten niet in staat waren een ander te doden. Dat er eerst indoctrinatie nodig is om de menselijke natuur te breken en iemand aan te zetten tot gericht schieten. En als het een mens lukt om een ander mens te doden, heeft dat vaak een trauma tot gevolg. Zonder moeite doden is alleen voor de psychopaten weggelegd. Met een larp gaan we natuurlijk niet iemand echt doden, maar het is wel goed te beseffen dat je natuur en wat je is aangeleerd ook meespeelt. Tot geweld over gaan is niet normaal gedrag. En wil je dat schuimrubbere zwaard gebruiken, dan is dit de eerste horde om te overbruggen.

Ik ben niet slecht

Andere redenen kunnen zijn dat je het spel van een andere speler niet wil bederven. Dat je andere speler personages niet wil dood maken of het risico wil lopen om jou personage te verliezen. Dat er altijd wel een rationele rede is of een argument waarom vechten niet de oplossing is. Dat je niet grondstoffen/magie/heling/pantser etc wil verspillen aan een “nodeloos” gevecht. Het zijn van de agressor, maakt je al snel de slechterik, terwijl je misschien juist de held wilde spelen. Een agressieve actie, zou de gehele spelersgroep tegen je kunnen keren. Een larp organisatie maakt het daarbij al een stuk makkelijker voor spelers, door agressieve NPC’s het spel in te sturen. Want het is makkelijker om te reageren met geweld, dan zelf de aanstichter te zijn. Jezelf verdedigen tegenover NPC’s valt ook makkelijker te rationaliseren. Je vecht om te overleven, om de goede zaak te verdedigen en zij waren tenslotte begonnen. En bij de meeste speler versus speler conflicten zie ik dus hetzelfde gebeuren, beide partijen gaan in de verdediging en verwachten een aanval. Dreigen, maar wachten af tot de ander in actie komt. En wij willen nu juist niet dat het met een sisser afloopt.  Daarom hierbij een paar tips.

De Tips

Wees onredelijk. Geweld gaat echt niet uitbreken tussen twee rationeel weldenkende spelers. En het is goed dat je een redelijk mens bent in het dagelijks leven, bewonderingswaardig zelfs, maar daarvoor hebben wij onszelf niet een weekend verkleed. Vind dat jij gelijk hebt en de ander zijn mond moet gesnoerd voor zijn uitspraken? Of wordt juist kwaad omdat iemand anders gelijk heeft? Dan verdient die wijsneus een afranseling. Wees compromisloos en stellig in je opvatting, waar je geweld niet voor zal schuwen. Denk aan die uit de hand gelopen facebook discussies waar al het wetenschappelijk bewijs iemand alleen maar verder in zijn overtuiging heeft doen verharden. Hoog tijd voor een schuimrubber zwaard!

Daag anderen uit. Een goed voorbeeld is Factie Vuur op de Vortex. Zij jat vlaggen van andere facties op de Vortex, juist in de hoop dat er manschappen worden opgetrommeld om de vlag terug te komen halen. Vindt dus redenen om te knokken. Benadruk verschillen, heb een hekel aan personen en ga stoken! Wil iemand wat van je, geef het niet weg zonder dat ze daarvoor moeten vechten. Organiseer duels en krijg partijen bereidt om voor een prijs te vechten.

Heb een ego. Een ego die te krenken valt. Laat niks van je afglijden. Een belediging of dreigement is genoeg voor jou om je eer te verdedigen. Wat zij je over mijn moeder! Jij vlegel! En beperk dat ego niet tot jezelf, maar neem daarbij ook de factie/groepering/geloof waartoe je behoort. Want jij behoort natuurlijk tot de beste factie/groepering/geloof en iedereen die daar anders over denkt, krijgt het met jou aan de stok! Neem een voorbeeld aan de dronken man in de kroeg die denkt dat je wat over zijn moeder hebt gezegd!

Wees dogmatisch. Een partij stevige principes vanwege een Godheid of groepering kunnen geweld tot een doel maken. Behoor je tot een oorlogsgod, dan moet je wel bloed laten vloeien. Maar ook bij andere Goden valt een gewelddadige interpretatie te formuleren. Hoeveel er wel niet geknokt is in de naam van vrede! Geen ratio, je God wil het zo! Genoeg wereldgeschiedenis om voorbeelden uit te putten. Tijd voor een beeldenstorm! En een geloof valt prima te vervangen voor tradities of principes die je personage heeft. Spreek voor jezelf af dat je personage ideeën erop na houdt die echt in steen zijn gehouwen. Iedereen die jou van gedachte willen doen veranderen, krijgen het met je aan de (schuimrubbere) stok.

Telegrafeer je intenties. Niks bevestigd beter een goed dreigement als je daarbij ook nog eens de zwaard uit je schede trekt. Als je opponent dan ook naar de wapens grijpt, dan wordt het tijd om te gaan matten. Hiermee wil ik aangeven dat het wel zo leuk is voor je medespeler als die ook de kans krijgt zich te wapenen en het voor iedereen duidelijk is, dat het nu echt wel aan is. Het doel is tenslotte een cool gevecht en niet iemand overrompelen. Dit leidt ook vaker tot een bevredigend effect voor beide partijen zoals ik wil aangeven met de volgende tip

Geef ruimte tot overgave/ wees bereidt tot overgave. Ik ga ervan uit dat met het lezen van dit stuk je intentie is om meer te knokken met je medespelers. Maar dan hoeft het niet perse uit te draaien dat iemand zijn personage hoeft te verliezen. Dus als je ziet dat je tegenstander afgemat is na een goed gevecht, biedt de optie aan om over te geven. En geef jezelf over als je het aan het afleggen bent. Gebruik daarin de rede van het gevecht dat het nu beslecht is. Okay, de ander heeft gelijk nu hij van je gewonnen heeft, bijvoorbeeld. Kan je zijn gelijk weer tegenover iemand anders verdedigen.

Maak je niet al te druk om grondstoffen. Speler versus speler wordt nog wel eens vermeden omdat men niet de genezing wil opmaken, of weer een pantser moet gaan repareren met dure grondstoffen. Men wilde die magische spreuk bewaren tegen de grote boze eindbaas. Het opgebruiken tegen een speler voelt dan als zonde. Maar wat hadden we nou afgesproken: We zouden onredelijk zijn! Rationele weldenkende spelers blijven met hun powers wachten op het juiste moment, maar wij kwamen voor actie! Daarvoor moet je bereidt zijn wat op te offeren. Als iemand zich dan overgegeven heeft, laat de persoon genezen en laat dat het einde zijn. Zijn er ook geen scheve gezichten over teveel grondstofverbruik.

Kies er de juiste tijd voor. Heeft iedereen zijn kracht net opgemaakt tegen de grote boze eindbaas. Dan is het wat lullig om dan juist het gevecht op te zoeken als een medespeler op zijn zwakst is. Het is het meest dankbare als het spel een beetje stil ligt, om dan juist op zoek te gaan naar de confrontatie. Spel maken als er weinig spel is. Als de tegenstander zich ook aan het vervelen is, is er ook meer kans dat zij er in meegaan, dan als ze al heel druk zijn met een ander belangrijk plot.

De Uruk Filosofie

Hoe pas ik deze tips toe op mijn eigen Clan Broken Demon op de Vortex.

• Allereerst zijn wij Uruks, heel dogmatisch. Wij hebben geweld centraal gemaakt in onze cultuur. Onze Goden en Voorouders zijn enkel tevreden met bloedvergieten.
• Wij kunnen iemand alleen de moeite waard vinden als wij tegen hen hebben gestreden.
• Binnen Factie vuur loopt mijn Warchief met zijn wapen in zijn schede, maar daarbuiten altijd in de hand, want de minste provocatie is genoeg voor een klap van hem.
• Alle Uruks hebben de instructie: bij twijfel slaan! En als je iemand ziet slaan, ga je ook slaan! Wat de rede was, zien we achteraf wel weer.
• Een Uruk ziet een dreigement gelijk aan actie. Dus als iemand mij bedreigt sla ik er gelijk op. En een dreigement van mijn kant is eigenlijk een mededeling van wat ik ga doen.
• Wij hebben grote ego’s, vinden onszelf de beste en wie dat niet vindt, kan het gaan voelen.
• Wij hebben de opdracht de Vortex te versterken en niet te slopen, dus wees verstandig en geef je over als je Uruks hebt kwaad gemaakt.
• En als we tegen de grote boze eindbaas hebben gevochten, moeten wij daarna door die zware pakken wat gaan drinken, dus hebben wij geen tijd om andere spelers ook nog in elkaar te gaan matten.
• De Uruks geloven dat van ieder gevecht de Vortex alleen maar sterker wordt.

En vooral, wij Uruks zijn onredelijk! Ik heb mijn Warchief op de Vortex, door een Paladijn laten uitleggen waarom de Godin van Gerechtigheid niet de droomwereld moet beheren. Ik, als Raymon, vond dat de Paladijn echt goede argumenten had. Wat moet een God van orde met een droomwereld, dat ligt beter in de handen van de God van bedrog en dromen. Klonk allemaal heel logisch en redelijk. De Paladijn had hartstikke gelijk. Maar ik speel Gormog de Warchief. En als mijn Godin de droomwereld wil beheren, dan laat hij die niet afpakken!

En deze instelling zorgt ervoor dat de Uruks op de Vortex al een handvol speler versus speler gevechten hebben gehad, voordat er een groep NPC’s is gekomen om te komen matten. Die gevechten proberen wij zo theatraal mogelijk te maken zodat het voor iedereen tof blijft.

Conclusie

Ik hoop dat de tips een beetje gaan helpen om met conflicten spel te bevorderen. Dat je niet meer hoeft te wachten op een wave NPC’s en een lekker rumoerig weekend kan hebben. Of zoals de Uruks het zeggen: Leven is Conflict!