Hoe ik fotografie integreer binnen het rollenspel

En dan nu even een mes dat aan twee kanten snijdt: fotografie bij een LARP evenement. Daar waar de ene persoon zichzelf graag terugziet in het uitgedoste kostuum, daar deinst de ander achteruit zodra de camera gericht wordt. Vaak gaat er heel wat tijd, geld en voorbedachte rade in een kostuum zitten. En dan is het wel erg leuk om daar een foto na het evenement van te hebben als aandenken. Daarbij roept een mooi beeld van je personage tijdens het spel ook gelijk weer de herinneringen van dat moment op.

Maar aan de andere kant zijn er ook genoeg spelers die sowieso niet graag op de foto gaan, die zichzelf niet fotogeniek vinden. Of, vanwege het beroep wat ze uitoefenen, niet op ‘bewijsmateriaal’ zitten te wachten. Daarnaast gaat internet meedogenloos om met foto’s en net een raar moment van jou in je kostuum kan zo een meme worden.

Portretrecht

Gelukkig is er ook portretrecht. Dat recht dat je hebt om te zeggen: “Die foto waar ik op sta, mag niet openbaar gemaakt worden.” Zeker zo belangrijk wanneer het een foto betreft waarbij je net een demoon oproept. Als je omgeving nogal sterk hecht aan bepaalde waardes en dus vreemde rituelen niet begrijpt, dan is zo’n foto niet wenselijk. Gelukkig hebben de meeste organisaties ook regels over wat er met de foto’s mag gebeuren. Over het algemeen mogen ze alleen op besloten media geplaatst worden. Een foto waar jij alleen op staat mag je openbaar zetten (mits ook de fotograaf daar toestemming voor heeft gegeven). Bij een groepsfoto’s zou je echter aan elke persoon die erop staat toestemming moeten vragen.

Tijdens een evenement

Vaak loopt er altijd wel iemand met een camera rond tijdens een evenement. En voortaan, met de camera op elke mobiele telefoon, zijn er nog meer fotografen aanwezig. Zit je goed in het spel dan heb je meestal niet eens door dat je gefotografeerd bent. En zo zie je later de foto’s terug waar je vol in je emo-spel zat en tranen over je wangen rollen.

Maar als het je wel opvalt dan is het gewoonlijk iemand die Tijd-Uit over het terrein loopt. In het gunstigste geval enigszins in kostuum, anders in een gewoon kloffie. Lees; spijkerbroek, witte gympen of een bedrukt shirt van een of andere band.

Dat kan gelukkig ook anders. Bij Arcana’s evenement Puerto Diablo werd men voor Tijd-In plaats vond in kostuum gefotografeerd. Door een fotograaf die dan de camera in een goede opstelling klaar had staan. Met een achtergrondje zo passend mogelijk bij de setting. Zo kon iedereen een schitterend portret in vol kostuum na de live zien. En degenen die cameraschuw zijn konden het makkelijk vermijden.

Tijd-In fotografie

Recentelijk ben ik gaan experimenteren met Tijd-In fotografie. Een andere aanpak waarbij ik mijn camera versierd heb. Een hoes met kralen, linten, de zonnekap beplakt en andere meuk. Vanalles om de harde techniek van een spiegelreflex camera te verbergen. Maar wel zo dat ik de camera nog kan hanteren.

Onder de mom van “Ik heb een magische doosje wat beeltenissen maakt” ging ik als zottin Kukele het spel in bij Ravenskeep. En juist doordat ik ook Tijd-In letterlijk rond ren, kom je tot hele andere foto’s. Mijn personage is onderdeel van het spel en fotografeert allerminst op een afstand. Ze zet zelfs personages met een Paralyze stil om dan een kiekje van ze te maken.

Bij de Tijd-In fotografie van Kukele maakt het niet uit of een foto onscherp is. Dat is allemaal onderdeel van de waanzin. Heerlijk om zo te fotograferen en ook onderdeel van het spel te zijn.

Een andere variant van Tijd-In fotografie die ik toegepast heb bij Ravenskeep is een Skaven uitvinder die in haar gilde een camera obscura had opgesteld. Ook hierbij kreeg de camera een kostuum als het ware; zelfs voorzien van Warpstone. En Tijd-In liet ik de mensen een koper betalen om te poseren. “Lachen naar de Warpstone!” Het leidde tot spel maar ook leuke portretten.

Persoonlijk vind ik beide wijzen van fotograferen binnen het spel wel vermakelijk; het is toch heel anders dan dat je Tijd-Uit tussen de spelers loopt. Als ik Tijd-Uit door het spel loop merk ik dat ik  meer in de fotografie verval; bezig zijn met compositie, belichting, staat alles er goed op? Liever sepia of toch in kleur? Al dat soort onderwerpen komen dan aan bod. Daarbij krijg je het spel eigenlijk niet echt mee. En zo ben je dus een buitenstaander. En als buitenstaander ben je voor de spelers ook weer een OC factor. Die ze dan moeten negeren.

Daarom raad ik meer fotografen aan om een weg te zoeken tussen het spelen van een rol en de camera te gebruiken. Ooit een groepje adelen gezien die een snelschetser bij zich hadden. En dus degene met de camera als zeer vakkundig tekenaar aanspraken. Dat leverde ook veel spel en gesprek op. Er zijn dus verschillende wijzes om fotografie te integreren in het spel.

Conclusie

En Tijd-In gefotografeerd worden? Geef hierbij, net als in het spel, gewoon duidelijk aan wat je wil. Hou je er niet van om gefotografeerd te worden? Meld dat aan van te voren bij de organisatie en vooral ook aan degene die met de camera rondloopt. Spreek gerust af dat de foto’s waar jij op staat zelfs niet in de besloten groep geplaatst mogen worden.

Vind je het juist geweldig dat er gefotografeerd is? Tja, dan wacht je ongeduldig tot na het evenement. Wachten op een zee van foto’s en hopen dat je er ook op staat.