Het Verdrag van Brandgat

Een groot deel van de geschiedenis van Elbaria bestaat uit de strijd die tussen Autori en Elbaria heeft gewoed. Lang geleden heeft een afvallige provincie zich afgebroken van Elbaria en is verder gegaan als het magocratische Autori; waar slavernij en het breken met de Goden dagelijkse kost waren.

Na het overlijden van Koning Geraldo d’Accapella van Elbaria is de Koningsscepter, een voorwerp dat de Goden gebruiken om de nieuwe Koning aan te wijzen op de Koningsspelen, gebroken in 7 stukken en over het land uitgeworpen. Aangezien het oorspronkelijke gebied van Elbaria ook de provincie bevatte waar nu Autori was, gingen wij er als spelleiding vanuit dat de spelers gingen proberen om de stukken die op Autoriaans grondgebied waren beland stiekem te bemachtigen. Het was ook een optie dat ze voor de makkelijke keuze zouden gaan, de scepter met 5 stukken samen te brengen, iets dat ‘genoeg’ zou zijn om een volgende koning(in) aan te wijzen.

Het was een grote verrassing dat de spelers voor de derde optie gingen; het bemachtigen van alle stukken, inclusief het diplomatieke proces van het herenigen van de landen onder de naam Groot-Elbaria. Nadat alle scepterstukken waren herenigd, werd Koning Karstav Winterlicht I gekozen door de Goden en trouwde hij later met Celeste van Autori.

Het is vreemd om te denken dat 3 stukken papier zo veel invloed kunnen hebben op een setting, zeker als het voortkwam uit een spelersinitiatief. Ik ben als spelleider echter nog nooit zo blij geweest dat de spelersgroep hier een aantal OC jaar in heeft gestoken om dit te bewerkstelligen.