In the Picture: Theun

In de interviewreeks “In the Picture” praten we elke keer met een andere larp-fotograaf. Een interview over de passie voor fotografie, over bijzondere momenten en over het harde werk wat in mooie fotos gaat zitten.

Deze week is het de beurt aan Theun Zeijdner. Theun studeert Muziek en Technologie aan de HKU en is daarnaast fanatiek larper en fotograaf.

Hoe ben je begonnen met larp-fotografie?

Ver voordat ik larps ging fotograferen was ik al bezig met de camera van mijn vader. Ik ging regelmatig op pad, het bos in om natuurfoto’s te maken. Eigenlijk fotografeerde ik nooit mensen.

Op een bepaald moment wilde ik mezelf graag verder ontwikkelen richting portretfotografie. Dat is wanneer ik begonnen ben met larp-fotografie. Ik larp al sinds mijn elfde en het ontdekken van larp-fotografie heeft geholpen om ondanks een pittige studie toch te blijven larpen. Fotograferen vraagt om minder voorbereiding dan spelen en het zorgt dat je minder spullen mee hoeft te nemen. Met een basiskostuum en je camera kun je een heel weekend uit de voeten.

Waarom larp-fotografie? Wat maakt het zo interessant?

Ik houd ervan om mensen te fotograferen die zichzelf zijn en die pure emoties laten zien. Wanneer je een fotoshoot met iemand doet gaat je model poseren en de gezichtsuitdrukking aanpassen. Bij larp zijn mensen niet met mij als fotograaf bezig. Ik ben een “fly on the wall” en dat maakt dat ik goede, échte foto’s kan maken waarbij de emoties puur zijn en niet geposeerd.

Eigen stijl

Doordat ik zelf al heel lang larp weet ik waar ik op moet letten om emoties en kleine scènes vast te leggen. Ik ben minder bezig met het perfecte plaatje en meer met intensiteit. Als ik fotografeer ben ik nog steeds alert op wat er om mij heen gebeurt en doordat ik zelf ook larp herken ik de voorbode van escalatie. Soms kan je aan de toon van een conversatie al merken dat er een moment aan zit te komen wat ik als fotograaf graag vast wil leggen.

Mijn stijl wordt geïnspireerd door schilderijen, ik werk met sterke licht/donker contrasten en kleurfilters. Daarnaast richt ik mij vooral op dramatische en epische momenten. Het feit dat ik veel in staande in plaats van liggende foto’s schiet is eigenlijk zo gegroeid. Ik houd van krappe en ingezoomde shots omdat ik dan meer het gevoel krijg onderdeel van een situatie te zijn. Daarnaast komen veel acties en emoties pas echt tot hun recht als je er dicht genoeg op zit.

Af en toe maak ik wel overzichtsfoto’s en sfeerplaatjes die horen bij het vastleggen van een larp, maar ik geloof dat die emotionele en krap uitgesneden foto’s je daadwerkelijk dichter bij de ervaring van larp brengen. Wanneer je zelf aan het spelen bent zie je immers ook niet continu het volledige plaatje.

Favoriete foto

Deze foto maakte ik op de Dwaler. Tijdens het evenement was er een hele grote slag tussen de spelers en een groep huurlingen die samenwerkte met het heilige Roomse rijk.

Dit moment was na de veldslag, overal lagen mensen gewond op de grond. Toen keek ik om en zag ik deze twee figuranten zitten, de levende soldaat die de dode vasthoudt en echt enorm zat te huilen. Dit had niet gehoeven als figurant maar dit is juist zo’n moment waar je extra spel haalt uit de aftermath, hij heeft hier heel lang gezeten. Het voelde zo echt, juist doordat beide zijden echt hun verliezen speelden. Dit is voor mij het punt waarop figuranten van butsvoer tot echte personages worden.

Wil je een foto met ons delen met een bijzonder verhaal?

Dit is technisch geen perfecte foto maar er zit voor mij wel een verhaal en emotie achter. Deze twee personages waren beide figuranten en speelden een hele heftige scène. De vrouw in deze scène is mijn buitenspelse zus en het was voor mij dan ook heel moeilijk om deze foto te maken. Haar geschreeuw en tranen deden echt wat met me, zelfs al was ik slechts een toeschouwer. Ik heb echt op puur geluk deze foto kunnen maken want ik kon door de tranen amper nog zien of ik wel scherpgesteld had.

Je gaf eerder aan vanuit de organisatie te fotografen, hoe ervaar je dat?

Ik fotografeer vooral bij evenementen van GnS (Zwolle). Daar ben ik echt onderdeel van de organisatie. Ik heb gemerkt dat goede communicatie het eindresultaat van de foto’s echt ten goede komt. Dat zit hem in een stukje afstemming over kleding/kostuums, maar ook in het feit dat de verhaalleiders mij tijdig inlichten over de scènes die gaan plaatsvinden zodat ik op het juiste moment op de juiste plek ben.

Als organisatie is het belangrijk je fotograaf te behandelen als onderdeel van je team. De fotograaf wordt regelmatig vergeten en je merkt dat pas als er na je evenement geen foto’s zijn.

Heb je nog tips voor andere fotografen of mensen die willen beginnen met larp-fotografie?

Mijn eerste tip is “ga dingen doen!” Je wordt niet uit het niets ergens goed in, de enige manier om jezelf te ontwikkelen in de fotografie is door heel veel foto’s te maken.
Als ik nu naar mijn eigen foto’s kijk ben ik trots op mijn werk, maar ik ben hier alleen maar gekomen door duizenden foto’s te maken en te bewerken. Die ene magische lens of camera upgrade maakt je niet per se beter, het zit vooral in hoeveel je met die lens en camera fotografeert. Daarnaast betekent veel foto’s maken ook dat je je meer bewust wordt van je eigen smaak en mogelijkheden. Het is verleidelijk om te kijken naar heel goede fotografen maar ook zij zijn ooit ergens begonnen.

Mijn tweede tip is misschien nog wel belangrijker: luister vooral naar jezelf. Trek je niet teveel aan van wat anderen vinden van de manier waarop jij dingen doet of de stijl foto’s die jij maakt. Dat betekent niet dat je niet open moet staan voor feedback. Feedback is belangrijk en helpt je groeien. Maar je moet leren om feedback te onderscheiden van smaak. Soms vindt iemand je foto’s niet mooi omdat het niet zijn of haar smaak is maar juist dan is het soms belangrijk om je eigen pad te kiezen.

Deze foto maakte ik op verzoek van een speler tijdens een fotoshoot. Hij wilde graag een foto waarin zijn kostuum volledig tot zijn recht kwam. Het is een hommage aan de klassieke afbeeldingen van knielende ridders en soldaten. 

Deze foto had ik nooit zo kunnen plannen, het was geluk met de lichtinval maar geeft wel echt één van mijn inspiratiebronnen weer. Rembrandt maakte zijn schilderijen ook vaak met vergelijkbaar contrast inclusief het driehoekje onder het oog.

Hoewel een larp vaak heel serieus is gebeuren er achter de schermen ook een heleboel leuke dingen. Ik vind het leuk om juist die lol vast te leggen. Een groep figuranten voelt vaak als een grote familie en samen kwamen we op het idee om een reeks middeleeuwse taferelen na te maken in foto’s.

De intensiteit straalt van het gezicht van het personage af. Deze ridder heeft zojuist de leider van de tegenstanders doodgestoken. Ze lagen allebei op de grond nadat ze geworsteld hadden. Het gezicht paste perfect bij het adrenaline-gevulde moment waarin hij net iemand dood heeft gemaakt.

Af en toe maak ik foto’s op TerraX. Dit is een net aangeklede figurant. Het was aan het einde van de dag er was eigenlijk niet genoeg licht om foto’s te maken die niet superkorrelig waren. 

Ik koos ervoor om te schieten op een lage ISO-stand en vergat de sluitertijd handmatig omlaag te gooien.

In eerste instantie dacht ik dat het een slechte foto was. Maar bij een tweede keer kijken dacht ik “dit is wel gaaf.” De paar dingen die je kan zien zijn net voldoende om een beeld te vormen van wat er op de afbeelding staat. Het donkere maakt juist dat de foto heel erg spannend is.

Deze foto was de start van het werken met het extreme donker/licht contrast wat je in veel van mijn foto’s terugziet.

Af en toe maak ik overzichtsfoto’s, zelf vind ik het fotograferen van linies daarbij erg gaaf. Het geeft een soort kijkdoos-effect en de linies die vaak hetzelfde gekleed zijn zijn overduidelijk een eenheid. Als ik voor zo’n foto in de struiken moet klimmen heb ik dat er graag voor over.

Het was midden in de nacht en ijskoud en ik wilde graag sterrenfoto’s maken. Doordat ik een heel lange sluitertijd had zie je de streep van de auto. Hoewel het geen foto van de larp zelf is plaats ik ze wel in de fotoalbums, ze creëren wel een sfeer. Er zitten eigenlijk altijd wel een paar foto’s van het bos, tenten of de lucht in de albums die ik aflever. Dat geeft een beeld van de wereld om het evenement heen.

Instagram profiel Theun