Samen sta je sterk

Een zonnige zaterdagmiddag, ergens op een wereld hier ver vandaan. Terwijl de sjamanen van de stam goedkeurend grijnzen en alweer het volgende slachtoffer uitzoeken vanaf hun verhoogde uitkijkpunt op de heuvel, sluiten de Orc krijgers hun doelwit in. Deze eenzame Mens wordt op niet te misverstane wijze duidelijk gemaakt dat hij op een haartje na een triest lot als lijk is ontsnapt. Alleen ergens heen gaan kan je dood worden. En dat willen de Orcs niet; iedereen moet sterk zijn.

Een zonnige zaterdagmiddag, ergens op een wereld een stuk dichterbij. De huiskamer is vol; bijna iedereen is bijeen gekomen om samen te bespreken waar we heen gaan met de Orcs, zowel letterlijk als figuurlijk. Iedereen kan en mag meepraten – alleen de baby praat er een enkele keer doorheen, maar dat is te verwachten.

Dit contrast vind ik één van de mooie dingen van de Orc groep waar ik deel van uitmaak. ‘OC’ zijn we allemaal best lief, aardig en onschuldig. Veel goede vaders en moeders, bij vlagen best huiselijk en zelfs op het eerste gezicht – durf ik dit te schrijven? – soms burgerlijk. ‘IC’ zijn we hard, bloeddorstig, beslist niet onschuldig en worden we allicht wel ‘s ‘evil’ genoemd.

In de loop der tijd heb ik deel uitgemaakt van een aantal spelersgroepen. In dit geval doel ik niet op het deel van de deelnemers welke met een spelers-personage deelnemen, maar groepen spelers die zowel OC als IC een groep vormen. Een handelskaravaan, een clan krijgers, een compagnie soldaten, het kunnen allemaal spelersgroepen zijn. Niet allen hebben de tand des tijds overleefd, maar andere groepen zijn er nog steeds en speel ik nog steeds in mee.

Gezien spelersgroepen een leuke manier zijn om aan een LARP deel te nemen, vind ik het waardevol een poging te doen om uiteen te zetten waarom ik vind dat de Orcs van “Clan Broken Demon” goed functioneren. Hierbij is dit meer een opiniestuk, een samenvatting van mijn ervaringen. Ik heb geen onderzoek gedaan, noch heb ik een sociologische achtergrond – maar hopelijk komt de samenvatting van mijn ervaringen dicht genoeg bij ‘de waarheid’ dat je er profijt van kan hebben dat ik het deel.

Alle begin…

…is niet altijd even moeilijk. Zolang je maar helder bent. Het is wellicht een beetje een dooddoener, maar communicatie is in een team, een groep, ontzettend belangrijk. Vanaf het prille begin heb je een sterke kerngedachte nodig en moet deze duidelijk gecommuniceerd worden naar alle (potentiële) leden van de groep.

Voor de Orc groep was het simpel; we willen Hele Gave Orcs neerzetten. Of en wat voor IC politiek gekonkel we aan deel zouden nemen, of en hoe we de groep van een natje en een droogje zouden voorzien, alle details, daar zijn we niet mee begonnen. Dat is er later bij gegroeid. Het overgrote deel van de regels die we binnen de groep hebben, zijn op de kerngedachte terug te voeren. De kerngedachte is wat we willen bereiken als groep; de groepsregels helpen en ondersteunen hierbij.

Voorbeeld: De grootste inspiratie die we hebben zijn de diverse al bestaande Orc groepen uit voornamelijk Duitsland. Zij zetten een bepaald beeld neer, wat op zijn beurt het beeld is wat wij nastreven. Een Hele Gave Orc is (dus) een personage wat zich qua ‘look’ en ‘feel’ kan meten met deze Duitsers.

Hieruit volgde een stuk visueel aspect; het kostuum moet er goed uitzien. Hieruit volgde dat we twee mensen binnen de groep verantwoordelijk hebben gemaakt om een eindoordeel te vellen; is een gegeven Orc kostuum goed genoeg? Echter, we blijven een groep en willen dit benadrukken, dus er is ook expliciet duidelijk gemaakt dat je de groep om hulp kan vragen bij je kostuum.

Deze kerngedachte en de groepsregels die daar uit volgen zijn, mits goed gecommuniceerd, twee derde van het slagen van een groep. Hoewel de Orc groep ze op papier heeft staan, is dit niet noodzakelijk.

Een andere spelersgroep waarmee ik al een aantal jaren naar het Duitse ConQuest ga, House Cerastes, heeft een stuk minder op papier staan, maar is desalniettemin een net zo fijne groep als de Orc groep. We hebben een duidelijke kerngedachte (‘Demonisch, stijlvolle Renaissance, machtsspel, intriges’) welke vooral mondeling aan nieuwkomers uitgelegd wordt, samen met het handjevol aan regels wat we hebben opgesteld.

Teambuilding

Met alleen een goede en duidelijke kerngedachte en dito groepsregels, kom je er helaas niet. Het laatste deel wat je nodig hebt, het laatste puzzelstukje, is de groep zelf; het team.

Niet alle spelersgroepen die ik ken of deel van heb gemaakt hebben de tand des tijds overleefd. Hoewel ik niet al te hard durf te oordelen over groepen waar ik geen deel van heb gemaakt, meen ik uit persoonlijke ervaring en gehoorde verhalen op te kunnen maken dat teambuilding, of liever gezegd, het gebrek daar aan, dodelijk kan zijn voor een spelersgroep.

LARP is een ongelofelijk diverse hobby. Je kan je lol op aan zowel ‘butsen’ als ‘politieken’ en er zijn evenementen die zich voor beide lenen. Dit alleen al is een manier om aan te geven wat je als speler op een LARP evenement uit zo’n evenement wil halen; veel toffe gevechten of veel invloed vergaren? Ontzettend serieus blijven of een luchtige noot toevoegen aan het evenement? Dat zijn ‘IC’ verschillen.

Daarnaast zijn er ‘OC’ verschillen; de deelnemers zelf zijn ook ontzettend divers. Complete gezinnen, advocaten in de dop, politieagenten en postbodes; ik heb ze allemaal zien LARP’en. Zaken zoals politieke voorkeur, leeftijd of de diverse achtergrond, het zijn allemaal ‘OC’ verschillen qua perspectief, referentiekader en de grond voor hoe en wat iemand kan relativeren.

Alle verschillen, of ze nou ‘IC’ of ‘OC’ zijn, kunnen voor problemen zorgen tijdens het LARPen. Ik zie teambuilding hierbij als een deel alle neuzen dezelfde kant op krijgen en een deel verschillen overbruggen wanneer dit nodig is. Een deel van wat je hier aan het doen bent, heet ook wel verwachtingsmanagement. Iets wat bijvoorbeeld voor kan komen, is het volgende. Veel groeps-concepten roepen om een leider en van een leidersrol is vaak maar één positie. Als meerdere mensen die rol willen bekleden, kan dat tot onderlinge wrijving leiden.

Je kan elkaar helpen te denken aan de kerngedachte, en elkaar helpen de groepsregels in acht te nemen en samen proberen het leuk te houden. Als de groep één doel voor ogen heeft, kan ze beter als dusdanig fungeren. Enige voorselectie kan hierbij helpen; voorkomen is beter dan genezen.

De Orc groep hanteert de regel dat iedereen ofwel het eens moet zijn met het toetreden van een nieuw lid, ofwel zich onthoudt van stemming. Als één iemand expliciet tegen stemt, is het in principe al einde verhaal. Het lijkt wellicht hard, maar het voorkomt bijvoorbeeld momenten dat iemand ongevraagd geconfronteerd wordt met een ex, om eens een zijweg te noemen.

De groep ridders waarbij één der hunnen zich stierlijk verveeld omdat er niet genoeg geknokt wordt, omdat de rest een ridder vooral als adel ziet, met het bijbehorende politieke spel, ziet die persoon vroeg of laat vertrekken. In het ergste geval veroorzaakt dit een domino effect, in het beste geval is er waarschijnlijk zowel voor de groep als het vertrekkende individu een gevoel van spijt en verspilde moeite.

Het klinkt misschien oubollig, maar daadwerkelijk samen dingen doen werkt natuurlijk ook voor teambuilding. Om nogmaals de Orc groep als voorbeeld te gebruiken; zoals ik in de intro al op zinspeelde, we hebben met enige regelmaat dat we een dagje OC bij elkaar zitten. Naast vergaderen, gaan we dan ook samen knutselen of in elk geval tips uitwisselen. Naast het praktische nut, leer je elkaar ook (OC) kennen – een waardevolle ontwikkeling.

Als team werken en als groep naar een LARP evenement gaan is een organisch proces, wat ruimte moet hebben om te groeien en te veranderen. De tussentijdse evaluatie van de kerngedachte en de groepsregels, of ze nog wel voldoen, is even goed deel van het groepsproces, als zo af en toe door de zure appel heen bijten en een niet goed functionerend groepslid op dat functioneren aanspreken.

Tot slot

Tot slot, om een open deur in te trappen, heeft deelnemen aan een LARP evenement in groepsverband voor- en nadelen.

De voordelen gaan van samen een sterkte (visuele) identiteit neerzetten, persoonlijk mijn favoriete voordeel, als samen voordelig eten inslaan en dat samen bereiden, tot aanspraak hebben op een anders overweldigend groot evenement als het Duitse ConQuest. Tegelijkertijd zijn er ook nadelen aan in een groep spelen, zoals dat je individuele vrijheden logischerwijs worden ingeperkt.

Maar dit artikel is niet bedoeld om je te helpen te beslissen óf je in een groep moet spelen. Als je eenmaal die knoop door hebt gehakt, hoop ik dat je dit artikel leest en met deze woorden er een mooi evenement van kan maken, mét je groep. Samen sta je sterk!